Józef Larysz

---

Życiorys

W 1967 roku Józef Larysz z sukcesem zakończył naukę w Technikum Mechaniczno-Elektrycznym z siedzibą w Bielsku-Białej. Po ukończeniu szkoły rozpoczął pracę w Zakładach Produkcji Urządzeń Mechanicznych „Elwo” zlokalizowanych w Pszczynie. Na początku pełnił funkcję konstruktora, później rozwijał swoje umiejętności jako specjalista ds. elektrycznych.

W okresie od 1963 do 1981 roku Larysz był aktywnym członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Na początku lat 80. wyrażał swoje zaniepokojenie, postulując demokratyzację PZPR oraz ograniczenie jej wpływu w miejscach pracy. W tym czasie opowiadał się również za bliską współpracą partii z NSZZ „Solidarność”. Od października 1980 stał się aktywnym uczestnikiem ruchu „Solidarność”, obejmując stanowisko przewodniczącego Zakładowego Komitetu Założycielskiego.

Od grudnia 1980 Józef Larysz pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komitetu Zakładowego, a także kierował lokalną delegaturą MKR-Komitet Założycielski Jastrzębie, która działała w Pszczynie. 1 listopada 1981 objął urząd przewodniczącego Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej, a 17 listopada 1981 został przewodniczącym Komitetu Zakładowego NSZZ „Solidarność”.

Po wprowadzeniu stanu wojennego Larysz został internowany w Ośrodku Odosobnienia w Zabrzu-Zaborze od 15 grudnia 1981 do 20 stycznia 1982. Po tym, jak odzyskał wolność, był wielokrotnie badany przez Służbę Bezpieczeństwa. Zmarł tragicznie 7 marca 1983 roku na skutek zawału serca, do którego doszło po kolejnej rozmowie z funkcjonariuszami Komendy Wojewódzkiej MO w Katowicach. Instytut Pamięci Narodowej uznał go za ofiarę stanu wojennego.

Upamiętnienie

Józef Larysz został uhonorowany 13 stycznia 2011 roku poprzez postawienie obelisku. Ten symboliczny pomnik znajduje się w sąsiedztwie ronda, które nosi jego imię, w malowniczej Pszczynie.

---

Oceń: Józef Larysz

---