Karl Hoefer to postać, która pozostaje w pamięci historycznej jako niemiecki generał, którego życie i działalność miały miejsce w przełomowym okresie dla Niemiec. Urodził się w 1862 roku w Pszczynie, a jego życie zakończyło się w 1939 roku w Würzburgu.
Był on nie tylko dowódcą w jednostkach takich jak Grenzschutz i Selbstschutz, ale także posiadał tytuł SS-Oberführera, co wskazuje na jego wysoką rangę w strukturach SS. Hoefer był również znany jako żarliwy nacjonalista oraz oddany zwolennik ideologii nazistowskiej, co czyni go postacią kontrowersyjną i mało przyjemną dla wielu.
Życiorys
Po ukończeniu matury, Karl Hoefer zdecydował się na ścieżkę kariery wojskowej, zapisując się do szkoły oficerskiej. Od 1883 roku aż do wybuchu I wojny światowej pełnił służbę w licznych garnizonach zlokalizowanych na Śląsku. W czasie wojny, dowodził pułkiem piechoty na froncie zachodnim, wyróżniając się podczas licznych starć.
W 1915 roku odniósł poważne rany, w wyniku których stracił rękę, co stanowiło ogromny cios w jego karierze. Mimo to, w 1918 roku uzyskał awans na stopień generała. Stanął na czele 117 Dywizji Piechoty, która była znana pod nazwą Straż Graniczna (Grenzschutz). W swojej roli był odpowiedzialny za stosowanie przemocy wobec polskich działaczy narodowych na Górnym Śląsku po zakończeniu I wojny światowej, a także za liczne zbrodnie wojenne, które miały miejsce podczas I powstania śląskiego oraz po nim.
W momencie, gdy alianci wkroczyli na Górny Śląsk, jego oddziały zostały zmuszone do opuszczenia obszaru plebiscytowego i przeniesione na Dolny Śląsk. W trakcie III powstania śląskiego, za namową kanclerza oraz ministra wojny, Hoefer objął dowództwo nad górnośląskim Selbstschutzem. Jako dowódca był odpowiedzialny za główny sztab sił niemieckich w Głogówku oraz kierowanie niemieckimi kontrofensywami w rejonach Góry Świętej Anny i Kędzierzyna.
Po zakończeniu walk na Górnym Śląsku, Hoefer przeszedł w stan spoczynku i zajął się pisaniem wspomnień, zatytułowanych Oberschlesien in der Aufstandszeit 1918-1921 (Górny Śląsk w czasie powstań 1918-1921). W 1927 roku jego imieniem nazwano ulicę Kasernenstrasse w Prudniku, która obecnie nosi nazwę ul. Grunwaldzka. Natomiast w 1936 roku, Heinrich Himmler mianował go na stopień SS-Oberführera.
Przypisy
- AndrzejA. Dereń, Ulica Grunwaldzka: Na zachód od koszar i cmentarza - Teraz Prudnik! [online], 16.11.2019 r. [dostęp 30.03.2021 r.]
- Wojciech Kapica, Domniemane i rzeczywiste kontakty prominentów nazistowskich z polskością przed 1933 rokiem, „Studia nad Autorytaryzmem i Totalitaryzmem”, t. 38, nr 2, Wrocław 2016, s. 42 [dostęp 20.08.2020 r.]
- Wojciech Kapica, Domniemane i rzeczywiste kontakty prominentów nazistowskich z polskością przed 1933 rokiem, op. cit., s. 62 [dostęp 20.08.2020 r.]
- StanisławS. Sobota, Udział ludności powiatu prądnickiego w Powstaniu Śląskim, „Nasz Głos”, Kazimierz Kanwiszer – redaktor naczelny, 30.04.1947 r., s. 1.
- Grzegorzek 1935 r., s. 227–253.
- Cimała 1995 r., s. 99.
Oceń: Karl Hoefer