Julius Carl Raschdorff, urodzony 2 lipca 1823 roku w Pleß, a zmarły 13 sierpnia 1914 roku w Waldsieversdorf, to istotna postać w niemieckiej architekturze. Był nie tylko architektem, ale także nauczycielem akademickim, co podkreśla jego wielki wkład w rozwój tego zawodu.
Jako jeden z czołowych architektów II połowy XIX wieku, Raschdorff znacząco wpłynął na kierunki rozwoju architektury w swoim kraju. Jego prace stylistycznie osadzone były w nurcie historyzmu, który charakteryzował się nawiązaniami do różnych epok i stylów architektonicznych.
Wśród jego najbardziej znanych projektów należy wyróżnić katedrę w Berlinie, która stanowi kluczowy element jego twórczości oraz symbol jego architektonicznego dziedzictwa. To dzieło nie tylko przyciąga uwagę swoją majestatycznością, ale także ukazuje umiejętność Raschdorffa w łączeniu tradycji z nowoczesnością.
Życiorys
W 1842 roku Julius Carl Raschdorff uzyskał maturę w Gleiwitz, co otworzyło przed nim nowe możliwości edukacyjne. Pomiędzy 1845 a 1853 rokiem kształcił się na Berlińskiej Akademii Budownictwa, zdobywając wiedzę, która później zaowocowała jego słynnymi projektami. 1 listopada 1854 roku przyznano mu stanowisko zastępcy architekta miejskiego.
W Kolonii, gdzie pracował do 1878 roku, Raschdorff dokonał znaczących renowacji, w tym pałacu Gürzenich w latach 1854-1859 oraz ratusza. W 1864 roku objął rolę architekta miejskiego, a w 1872 roku zrezygnował z tej posady, aby spróbować swoich sił jako architekt prywatny. Jego sława rosła, co potwierdza wystąpienie na światowej wystawie w Paryżu w 1856 roku, gdzie wygłosił referat na temat nowych technik w budownictwie.
W latach 1876–1880 powstał budynek Ständehaus w Düsseldorfie, zaprojektowany zgodnie z planami Raschdorffa. Został on przeznaczony na siedzibę pruskiego Sejmiku prowincjonalnego (Provinziallandtag), a potem Landtagu Nadrenii Północnej-Westfalii. W 1878 roku Raschdorff rozpoczął pracę jako profesor budownictwa w Wyższej Szkole Technicznej w Charlottenburgu, gdzie uczył aż do 1914 roku, kiedy to przeszedł na emeryturę.
W ciągu swojej kariery zaprojektował on przeszło 220 budowli w Niemczech oraz krajach sąsiednich, a także nadzorował budowę około 100 z nich. W 1895 roku, na jego cześć, rzeźbiarz Adolf Brütt stworzył brązowy portret Raschdorffa, mający swoją lokalizację w berlińskiej katedrze, gdzie architekt również brał udział w pracach. W latach 60. XX wieku w Düsseldorfie nadano jedno z nowych miejsc imię Raschdorffa, jego wkład w architekturę wciąż pozostaje widoczny w historii miasta.
Dzieła
Budowle
W ciągu swojej kariery budowlanej, Julius Carl Raschdorff zrealizował wiele znaczących projektów architektonicznych. Do jego osiągnięć należy:
- 1871: Recepcja dworca kolejowego w Kyllburgu i Bitburgu,
- 1876–1880: Ständehaus w Düsseldorfie,
- 1877–1879: Villa Petershall dla fabrykanta tekstylnego Davida Petersa w Neviges,
- 1879: Wieża kościoła niemieckiego w Sztokholmie,
- 1880: Zeichenakademie w Hanau,
- 1894–1905: Katedra w Berlinie, wzorowana na bazylice św. Piotra w Watykanie,
- 1886-1888: Kaplica grobowa rodziny grafa Hermana Traugotta von Arnim w Parku Mużakowskim w Łęknicy,
- 1896–1897: Kościół Dobrego Pasterza w Świerklańcu (dawniej Neudeck),
- Budynek Główny Wyższej Szkoły Technicznej w Charlottenburgu (współpraca z Friedrichem Hitzigem i Richardem Lucae),
- Teatr Miejski przy Glockengasse w Kolonii (zniszczony w czasie II wojny światowej),
- Apostelgymnasium w Kolonii,
- Neue Kirche (obecnie Event-Kirche) w Velbert-Langenberg.
Ogółem, architekt zaprojektował znaczną liczbę obiektów, w tym: 6 kościołów, 1 synagogę, 17 budynków szkolnych, 4 obiekty szkół wyższych, 2 muzea, 2 biblioteki, 4 szpitale, 1 teatr, 2 ratusze, 7 dworców kolejowych, 7 zamków lub pałaców, 23 wille oraz 10 budynków mieszkalnych i siedzib przedsiębiorstw.
Pisma
W dziedzinie literatury, Julius Carl Raschdorff również pozostawił po sobie ślad. Jego ważnym dziełem jest:
- Das Kaufhaus Gürzenich in Köln. Berlin 1863.
Oceń: Julius Carl Raschdorff