Domek Ogrodnika w Pszczynie

Architektura budynku w stylu neobarokowym czerpie inspirację z francuskiego baroku. Charakteryzuje się parametrami architektonicznymi, takimi jak murowana, niesymetryczna bryła na planie parterowym, otoczona stromym, wielopołaciowym dachem z wyraźnymi okapami. Ozdobne opaski przy oknach dodają całości uroku. Mimo że obiekt jest usytuowany przy ruchliwej ulicy, pozostaje jednym z najmniej znanych elementów tego parkowego założenia.

W przeszłości domek pełnił różnorodne funkcje. Początkowo był siedzibą straży parkowej oraz miejscem, gdzie mieściła się trzykabinowa łaźnia miejska. W latach 1902-1914 obiekt nazywano po prostu „Łaźnią”. Później, w okresie po 1914 roku, zamieszkał w nim książęcy ogrodnik, który dbał o roślinność parkową, co przyczyniło się do obecnej nazwy „Dom Ogrodnika”. Po zakończeniu II wojny światowej znajdował się tu Zakład Zieleni Miejskiej, a w latach 70. XX wieku w wolierze mieszkały pawie, które latem można było spotkać w parku.

Kiedy Zakład Zieleni Miejskiej przeniósł się do nowoczesnych pomieszczeń, w latach 1991-2011 budynek stał się siedzibą Straży Miejskiej w Pszczynie oraz miejskiego monitoringu. W 2013 roku Rada Miejska podjęła decyzję o wydzierżawieniu obiektu na 20 lat (za symboliczną kwotę 100 zł rocznie) stowarzyszeniu „Pro Memoria. Stowarzyszenie Bitwy pod Pszczyną 1939”, które zaplanowało utworzenie Muzeum Militarnych Dziejów Pszczyny. Ostatecznie, po zakończeniu wielomiesięcznego remontu i przygotowań do ekspozycji, 9 listopada 2014 roku otwarto Muzeum Militarnych Dziejów Śląska, którego szeroki zakres zbiorów wymusił zmianę pierwotnej nazwy.